Dizionari Talian Furlan

rimbecillire v.intr., v.tr.

  1. 1
    v.intr. [CO] (pierdi la luciditât) imbambinîsi, instupidîsi, insemenîsi, sturnîsi, incervelîsi, altr.trad. centenâsi, imbacuchî, imbambinî, imbarlumîsi, imbasoalî, imbasoalîsi, imbaucâsi, imbauchîsi, incentenâsi, incoionîsi, incretinî, incretinîsi, inçussî, inçussîsi, ingjalinâsi, inmatunî, inmatunîsi, instupidî, intrunî, intrunîsi, stramurtîsi
    • con tutto questo lavoro, c'è da rimbecillire, cun dut chest lavôr, al è di imbambinîsi
    2a
    v.tr. [CO] (fa deventâ stupit) imbambinî, imbaucâ, instupidî, sturnî, incentenâ, intrunî, altr.trad. centenâ, imbacuchî, imbarlumî, imbasoalî, incervelî, incjocâ, incoionî, incretinî, inçussî, ingjalinâ, inmatunî, insemenî, stramurtî
    • i calmanti lo hanno rimbecillito, i calmants lu àn imbambinît
    2b
    v.tr. [CO] (par dî imbroiâ) imbambinî, imbarlumî, imbaucâ, instupidî, incjocâ, inzingarâ, altr.trad. centenâ, imbacuchî, imbasoalî, imberdeâ, imbroiâ, incentenâ, incervelî, incoionî, incretinî, inçussî, ingjalinâ, inmatunî, insemenî, intrunî, stramurtî, sturnî
    • quell'uomo l'ha rimbecillita con mille promesse, chel om le à imbambinide cun mil promessis