Dizionari Talian Furlan

rigattiere s.m.

  1. 1
    s.m. [AD] (cui che par mistîr al compre e al torne a vendi robe doprade o viere) rigatîr, peçotâr, altr.trad. rivendiul, straçarûl
    • per svuotare la soffitta aveva dato tutto al rigattiere, par disvuedâ il cjast al veve dât dut al peçotâr