Dizionari Talian Furlan

ributtare v.intr., v.tr.

  1. 1
    v.tr. [CO] (butâ une altre volte) tornâ a butâ
    • i pescatori ributtano le reti in acqua, i pescjadôrs a tornin a butâ lis rêts in aghe
    (tornâ indaûr) tornâ, altr.trad. dâ indaûr, tornâ indaûr
    • ributtare la palla all'amico, tornâi la bale al amì
    2
    v.tr. [CO] (restituî) butâ, tornâ indaûr, altr.trad. dâ indaûr, rimandâ
    • il mare ributtò sulla spiaggia i resti della nave, il mâr al butà su la splaze i rescj de nâf
    3
    v.tr. [CO] (gomitâ, ancje ass.) tornâ fûr, restituî, altr.trad. butâ fûr, gomitâ, rindi, rindi fûr
    • ributtare la cena, tornâ fûr la cene
    • mi viene da ributtare, mi ven di butâ fûr
    4
    v.tr. [CO] (di plante, zermoiâ di gnûf, ancje assolût) butâ di gnûf, butulâ di gnûf, menâ di gnûf
    • ributtare i germogli, butâ di gnûf lis menadis
    • il melo non ha ancora ributtato, il miluçâr nol à ancjemò menât di gnûf
    5
    v.tr. [CO] ass. (di feride o plaie, secerni ancjemò pus) butâ fûr, spurgâ
    6
    v.tr. [BU] (refudâ cun violence, ancje figurât) parâ indaûr, mandâ indaûr, respinzi
    • ributtare il nemico, parâ indaûr il nemì
    7
    v.intr. [BU] fig. (fâ riviel) ributâ, fâ stomi, stomeâ