Dizionari Talian Furlan

ributtante adi., p.pres.

  1. 1
    p.pres. [CO] (vt. ributtare)
    2
    adi. [CO] (che al fâs riviel) stomeôs, repelent, ripugnant, altr.trad. abominevul, cragnôs, disgustôs, mareôs, nauseôs, nefant, orent, schifôs, soç
    • è una persona ributtane, e je une persone ripugnante
    • ha un odore ributtante, al à un odôr ripugnant
    • la sua volgarità e ributtante, la sô volgaritât e je repelente