Dizionari Talian Furlan

ribattuta s.f.

  1. 1
    s.f. [CO] (il ribati e il so risultât) ribatidure, ribatude
    • effettuare la ribattuta di un chiodo, fâ la ribatidure di un claut
    2
    s.f. [TS] venat. (partide di cjace che si fâs intune zone za batude, dulà che si pense che il salvadi al sedi tornât a parâsi) ribatude
    3
    s.f. [TS] sport (tal tenis, tal volley, e v.i., il tornâ a mandâ la bale tal cjamp aversari) ribatude
    • la ribattuta è finita fuori, la ribatude e je lade a finîle fûr
    4
    s.f. [TS] mus. (tai secui XVII e XVIII, abeliment vocâl simil al tridul, che al sta te alternance di dôs notis dongje, separadis di valôrs in progression minôr) ribatidure