Dizionari Talian Furlan

rannicchiato 1 adi., p.pass.

  1. 1
    p.pass. [CO] (vt. rannicchiare1, vt. rannicchiarsi)
    2a
    adi. [CO] (che al sta intun spazi piçul) scrufuiât, in grumuiut, inglimuçât, crofât, coviglît, cuacjât, cufulât, cugulît, altr.trad. acovât, covât, crufuiât, crufuît, crufulât, cuatât, cuçât, cufât, cufulît, scrofât
    • il gatto ozia rannicchiato vicino alla stufa, il gjat al polse scrufuiât dongje de stue
    (sbassât, zirât, poiât intune cierte posizion)
    • il freddo faceva stare con la testa rannicchiata tra le spalle, il frêt lu faseve stâ cul cjâf strent tra lis spalis
    2b
    adi. [CO] fig. (che al pant un fâ risiervât e storpeôs) sierât, altr.trad. storpeôs, straneôs
    fig. (che si mostre in forme no disvilupade in dutis lis sôs potenzialitâts) aboçât, sul nassi