Selezione dizionari:

Dizionari Talian Furlan

rabbuffare v.tr.

  1. 1
    v.tr. [CO] (meti in disordin i cjavei) sgardufâ, altr.trad. dispetenâ, sgardufî, sgjavelâ
    • il vento mi ha rabbuffato, l'aiar mi à sgardufât
    2
    v.tr. [CO] fig. (direzionâ une sberlade viers cdn. che si à confidence o che al è subordenât) cridâ, sberlâ, altr.trad. petenâ, remenâ
    • la mamma lo ha ben rabbuffato, la mame i à sberlât ben e no mâl