Dizionari Talian Furlan

perseguitare v.tr.

  1. 1a
    v.tr. [CO] (someti in maniere sistematiche a violencis e repressions, soredut par resons politichis, religjosis o etnichis) perseguitâ
    • l'inquisizione perseguitava eretici e streghe, la incuisizion e perseguitave eretics e striis
    1b
    v.tr. [CO] fig. (di alc, no dâ padin e fâ mâl) perseguitâ, tormentâ, altr.trad. aflizi, cancarâ, cruziâ, dolentrâ, dolorâ, fiscâ, lambicâ, malabiâ, marturizâ, ossessionâ, sidiâ, spirtudâ, tanaiâ, tibiâ, torturâ, travaiâ, tudâ, vencolâ
    • lo perseguitano i ricordi di quei giorni terribili, lu tormentin o ancje lu perseguitin i ricuarts di chei dîs teribii
    (cjapâ di smire) perseguitâ, aflizi, altr.trad. cancarâ, cruziâ, fiscâ, lambicâ, malabiâ, marturizâ, ossessionâ, sidiâ, spirtudâ, tanaiâ, tibiâ, tormentâ, torturâ, travaiâ, tudâ
    • lo perseguita di domande, lu tormente a fuarce di domandis
    iperb. (molestâ di un continui) perseguitâ, tormentâ, altr.trad. aflizi, cancarâ, cruziâ, fiscâ, lambicâ, malabiâ, marturizâ, ossessionâ, sidiâ, spirtudâ, tanaiâ, tibiâ, torturâ, travaiâ, tudâ
    • la perseguita con mille telefonate, le perseguite cun mil telefonadis
    2
    v.tr. [OB] (continuâ, lâ indenant) seguitâ
    3
    v.tr. [OB] (cori daûr, cirî di otignî) seguitâ