Dizionari Talian Furlan

ortigo- -ortigo conf.

der. dal gr. ‘ortugo-’, cjale leme gr. ‘´ortuks, ´ortugos’, cuaie

  1. 1
    TS ornit. (di cuaie) ortigo- -ortigo, -ortigje
    • ortigometra, ortigometre [gò]
    • oreortigo, oreortic [òr] £££ oreortigje [reòr]