Dizionari Talian Furlan

orgoglio s.m.

  1. 1a
    s.m. [AU] (considerazion di se tant fuarte che no amet critiche o no acete la bisugne di dipendi di chei altris) braùre, orgoi, disdegn, altr.trad. albasie, borie, burbane, fumarie, glorie, presunzion, supierbie, svant
    • il suo vizio è l'orgoglio, il so vizi al è l'orgoi
    1b
    s.m. [AU] (maniere di fâ di un disdegnôs, che nol acete jutori di altris) orgoi, disdegn, altr.trad. albasie, arie, braùre, burbane, fumarie, presunzion, svant
    • rispondere con orgoglio, rispuindi cun disdegn
    2a
    s.m. [AU] (ce che al è motîf di svant) svant, braùre, altr.trad. glorie, lustri, orgoi, pofardie
    • l'orgoglio di un paese, il svant di un paîs
    2b
    s.m. [AU] (apaiament par ce che si rive a fâ o vê) braùre, svant, altr.trad. orgoi
    • l'orgoglio di aver ben operato, la braùre di vê fat ben
    2c
    s.m. [AU] (persone o robe che e apaie) svant, braùre
    • il figlio è il suo orgoglio, il fi al è il so svant