Dizionari Talian Furlan

oreficeria s.f.

  1. 1
    s.f. [TS] ores. (art di lavorâ lis pieris e i metai preseâts par fâ zoiis) oresinarie, art dal oresin
    • anche i popoli antichi conoscevano l'oreficeria, ancje i popui antîcs a cognossevin la art dal oresin
    (complès di zoiis o ogjets preseôs) aur
    • i ladri hanno rubato tutta l'oreficeria, i laris a àn puartât vie dut l'aur
    2
    s.f. [CO] (buteghe li che l'oresin vent lis zoiis) oresinarie, buteghe dal oresin