Dizionari Talian Furlan

omuncolo s.m.

  1. 1
    s.m. [CO] (creature umane considerade te sô fragjilitât e limitazion) omuncul, omenut, omenuç
    • ci sentiamo omuncoli di fronte alla Storia, si sintìn omenuts denant de Storie
    spres. (om bas e misar) mieze creature, omenut, mieze cartucje, omenuç
    (om meschin e ignorant) mieze creature, omenut, mieze cartucje, omenuç
    • è proprio un omuncolo quello, al è propit un omenut o ancje une mieze cartucje chel
    2
    s.m. [BU] (persone di raze basse o di stature une vore plui basse de norme par fatôrs congjenits) pigmeu, nanul
    3
    s.m. [TS] alch. (vt. homunculus)
    4
    s.m. [TS] embriol. (pai sostignidôrs dal preformisim, individui minuscul che al è dentri tal spermatozou o tal ûf prime de fecondazion) omuncul