Dizionari Talian Furlan

nullafacente adi., s.m. e f.

  1. 1
    adi., s.m. e f. [CO] (che, cui che nol lavore e che nol fâs nuie) fâs nuie, pelandron, altr.trad. pegri, pelant, poltron, pucefadie, sflacjon, smucefadie, spucefadie, voie di fâ nuie
    • è un nullafacente e lo mantengono, al è un fâs nuie o ancje un pelandron e lu mantegnin