Dizionari Talian Furlan

mondatura s.f.

  1. 1a
    s.f. [CO, TS] agr. (il mondâ e il so risultât) mondadure, altr.trad. cure
    (il netâ une pome gjavant la scusse e ce che no si pues mangjâ) mondadure, cure, altr.trad. cure
    1b
    s.f. [CO, TS] agr. (operazion di gjavâ lis malis jerbis, massime dai implants di rîs) mondadure
    2a
    s.f. [TS] agr. (vt. mondiglia)
    2b
    s.f. [TS] agr. (vt. spollonatura)