Dizionari Talian Furlan

mirabile adi., s.f.

  1. 1
    adi. [CO] (che al è degn di amirazion, di preseament cence nissune cundizion) mirabil
    (di cdn., che si diferenzie par dotis grandis e cualitâts particolârs) mirabil
    2
    adi. [LE] (che al provoche stupôr e sorprese) mirabil, altr.trad. maraveôs
    (che al è plen di strambarie, di origjinalitât) strani, origjinâl, stramp
    3
    s.f. [TS] bot. (plante dal gjenar Mirabilis, presinte spec. in Americhe) mirabilis
    (cun iniz. maiusc., gjenar de famee des Nictagjinaciis) Mirabilis