Dizionari Talian Furlan

mestiere s.m.

  1. 1
    s.m. [FO] (ativitât, massime manuâl, imparade cu la pratiche e praticade par vuadagnâ il pan) mistîr, altr.trad. art, profession
    • imparare un mestiere, imparâ un mistîr
    • cambiare mestiere, cambiâ mistîr
    2
    s.m. [FO] (profession, lavôr) mistîr, altr.trad. art, lavôr, profession
    • il mestiere del pubblicitario, il mistîr dal publicitari
    3
    s.m. [FO] (ce che si fâs in fuarce de nature, di une part sociâl e v.i.) mistîr, altr.trad. art, lavôr, profession
    • il mestiere di padre, il mistîr di pari
    4
    s.m. [FO] fig. (complès di ce che si à di savê par puartâ indenant une ativitât) mistîr, art
    • imparare i trucchi del mestiere, imparâ i trucs dal mistîr
    • conosce il suo mestiere, al sa il so mistîr
    5
    s.m. [FO] fig. (capacitât di fâ alc) mistîr, art
    • il mestiere di vivere, l'art di vivi
    6
    s.m. [CO] spres. (fâ alc par bêçs e cence nissune convinzion) mistîr
    • trasformare la missione in un mestiere, trasformâ la mission intun mistîr