Dizionari Talian Furlan

melensaggine s.f.

  1. 1
    s.f. [CO] (il jessi lami, dissavît) fâ di stupit, fâ di mone, fâ di marzoc, fâ di pagnoc, fâ di marclàs, fâ di bon di nuie, altr.trad. idiozie, inabilitât, incapacitât, inutilitât, stupiditât
    • con la sua melensaggine ha stufato tutti, cul so fâ di bon di nuie al à stufât ducj
    (il no jessi bon di nuie) incapacitât, inutilitât, altr.trad. idiozie, inabilitât, incapacitât, inutilitât, stupiditât
    2
    s.f. [CO] (at, mot, compuartament fat cence inteligjence) stupidade, fufigne, mignagnule, altr.trad. banalitât
    • basta con queste melensaggini!, vonde cun chestis fufignis!