Dizionari Talian Furlan

marcire v.intr., v.tr.

  1. 1
    v.intr. [AD] (lâ frait) fraidî, fraidessi, altr.trad. lâ di mâl, lâ frait
    • quelle mele stanno per marcire, chei miluçs a son a lît a lît che a fraidessin
    2
    v.intr. [AD] (produsi pus) supurâ, fâ pus, fâ materie, altr.trad. marcî
    • quella vescica potrebbe marcire, chê vissie e podarès supurâ o ancje fâ materie
    3
    v.intr. [AD] (jemplâsi di aghe che e travane fin indentri) imbombîsi, plombâsi, altr.trad. imbombâsi, strafondisi
    • il legno è tutto marcito, il len al è dut imbombît
    4
    v.intr. [AD] (colâ intune cundizion di passivitât negative) sflacjâsi, rondolâsi, altr.trad. fraidessi, lâ in semence
    • sta a marcire senza far niente, al è li che si sflacje dibant
    (stâ tant timp blocât intun puest e intune cundizion di passivitât negative) fraidessi, altr.trad. lâ in semence
    • lo hanno sbattuto a marcire in prigione, lu àn butât a fraidessi in galere