Dizionari Talian Furlan

marcatore s.m.

  1. 1a
    s.m. [CO, TS] artes., industr. (cui che al tache marchis o segns sui prodots in lavorazion) marcadôr, altr.trad. marchetocs
    1b
    s.m. [CO, TS] scuar. (cui che al taie il corean par sentis e finiments) taiadôr
    2a
    s.m. [CO, TS] sport (intai zûcs di scuadre, cui che al marche ponts e sim.) marchîr
    2b
    s.m. [CO, TS] sport (difensôr che al marche l'aversari) marcadôr
    • un errore del marcatore ha liberato l'attaccante avversario, un erôr dal marcadôr al à liberât l'atacant aversari
    3
    s.m. [CO, TS] zûcs (cui che al marche i ponts di une partide) marchîr
    4
    s.m. [CO, TS] st.mus. (tes fradaiis dai Mestris Cjantôrs todescs, cui che al notave i fai dai candidâts ae nomine di mestri) marcadôr
    5
    s.m. [CO, TS] venat. (vt. marca4)
    6
    s.m. [CO, TS] biol., med. (vt. marker)
    7
    s.m. [CO, TS] chim. (vt. marker)
    8
    s.m. [CO, TS] telecom. (strument che al marche) marcadôr