Dizionari Talian Furlan

manica s.f.

  1. 1a
    s.f. [AU] (toc di vistît che al cuvierç dal dut o in part i braçs) manie
    • mi sono strappato una manica della giacca, o ai sbregât une manie de gjachete
    • una camicia con le maniche corte, une cjamese cu lis maniis curtis
    (in cualchi cualitât di tabâr, ognidune des fressuris li che si metin i braçs) manie
    1b
    s.f. [TS] st.milit. (part des armaduris antighis che e parave il braç) manie
    1c
    s.f. [TS] st.milit. (soremanie doprade dal bombardîr) manie
    2
    s.f. [CO] spres. (bande di personis) manie, altr.trad. bandasse, branc, clape, crime, cubie, ghenghe, naie, sclibe, sdrume, trop
    • siete una manica di delinquenti!, o sês une manie di manigolts!