Dizionari Talian Furlan

maestria s.f.

  1. 1
    s.f. [CO] (abilitât singolâr, perizie tal fâ une ativitât, un lavôr e v.i.) maestrie, altr.trad. abilitât, art, bravece, bravetât, bravure, capacitât, classe, competence, destrece, estri, inzen, mistîr, perizie, scuele, sgrimie, snait, sveltece, valence, valisie, virtuosisim
    • manufatti in ceramica realizzati con grande maestria, manufats di ceramiche fats cun grande maestrie
    2
    s.f. [CO] (il savê fâ, il savê cjatâ soluzions) maestrie, sgrimie, altr.trad. art, astuzie, baronade, finece, furbetât, furbizie, inzen, malizie, menade, sveltece, svelterie, sveltizie
    • la sua maestria lo toglieva sempre dai guai, la sô sgrimie lu gjavave simpri dai berdeis
    3
    s.f. [OB] (art, profession) mistîr, altr.trad. art, profession
    • aveva imparato da ragazzo la maestria del falegname, al veve imparât di fantat il mistîr di marangon
    4
    s.f. [OB] (inscuelament, precet) insegnament, altr.trad. inscuelament, precet, scuele
    • doveva la sua fortuna alle maestrie del padre, al doveve la sô fortune ai insegnaments di so pari