Dizionari Talian Furlan

logorare v.tr.

  1. 1
    v.tr. [CO] (ruvinâ, vuastâ a planc) fruiâ, altr.trad. frustâ, limâ, liulâ
    • il movimento ha logorato il meccanismo, il moviment al à fruiât il mecanisim
    2
    v.tr. [CO] fig. (esaurî un tic a la volte, a planc) scunî, fruiâ, discunî, altr.trad. acanâ, brusâ, butâ jù, esaurî, scanâ, sfinî, stracâ
    • il tempo non ha logorato la loro relazione, il timp nol à fruiât la lôr relazion