Dizionari Talian Furlan

istitutore s.m.

  1. 1
    s.m. [CO] (cui che al met sù o al fonde une istituzion) istitutôr, altr.trad. fondadôr, promotôr
    • gli istitutori di un ordine monastico, i istitutôrs di un ordin monastic
    2
    s.m. [CO] (responsabil de dissipline e dal profit dai arlêfs intai coleçs, intai convits e sim.) istitutôr, altr.trad. educadôr, insegnant, mestri, precetôr
    3
    s.m. [CO] (persone che, intai timps passâts, e viodeve de istruzion e de educazion dai zovins intes fameis dai siôrs) istitutôr, altr.trad. bai