Dizionari Talian Furlan

isterilire v.tr.

  1. 1
    v.tr. [CO] (fâ deventâ mancul fertil un teren) insterilî, insterpî, altr.trad. brusâ, suiâ
    • la siccità ha isterilito i campi, la sute e à insterilît i cjamps
    (fâ che une plante no dedi pomis) insterilî
    2
    v.tr. [CO] (fâ deventâ plui puar tal aspiet inteletuâl o spirituâl) insterilî, insterpî, altr.trad. brusâ, suiâ
    • la delusione aveva isterilito la sua creatività, la delusion e veve insterpide o ancje suiade la sô creativitât