Dizionari Talian Furlan

istante 1 s.m.

  1. 1
    s.m. [FO] (frazion minime di timp) istant, moment, atim, altr.trad. baticei, bati di cee, bativoli, jesus, lamp, marilamp, marimoment, prest, secont
    • il dolore durò un istante, il dolôr al durà un moment
    • è stato un istante, al è stât un istant
    • è durato un istante, al è durât un atim
    (dade di timp curte) istant, lamp, marilamp, jesus, moment, prest, altr.trad. minût, secont
    • avere un istante di riposo, vê un moment di polse
    • aspetta ancora un istante, spiete ancjemò un jesus
    • è arrivato in un istante, al è rivât tun prest
    2
    s.m. [TS] fis. (spec. cun dopo altris specificazions, particolâr de variabile di timp) istant