Dizionari Talian Furlan

iniquità s.f.inv.

  1. 1a
    s.f.inv. [CO] (il jessi inicui, no ecuilibrât, no just) inicuitât, necuizie, injustizie
    • i privilegi dei nobili mentre la gente era in miseria erano un'iniquità intollerabile, i privileçs dai nobii intant che la int e jere in miserie a jerin une inicuitât che no si podeve sopuartâ
    1b
    s.f.inv. [CO] (azion o discors no just) inicuitât, necuizie, injustizie
    2a
    s.f.inv. [CO] (il jessi trist) tristerie, inicuitât, necuizie, altr.trad. disonestât, disumanitât, malignitât, mostrosetât, perfidie
    • la sua iniquità spaventa, la sô tristerie o ancje la sô perfidie e fâs pôre
    2b
    s.f.inv. [CO] (azion o discors trist) tristerie, delit, necuizie, inicuitât, altr.trad. carognade, colpe
    (tal lengaç de Biblie, pecjât che al ofint une vore Diu) inicuitât, altr.trad. necuizie
    3
    s.f.inv. [BU] fam. (lavôr fat mâl) porcarie, cragne, altr.trad. clotie, orôr
    4
    s.f.inv. [BU] (fatôr contrari dal destin, dal timp e sim.) contrarietât
    5
    s.f.inv. [BU] (iritazion violente provocade di delusions o robis che a dan fastidi) odi, rabie, altr.trad. frustrazion, marum, smare