Dizionari Talian Furlan

indugio 1 s.m.

  1. 1
    s.m. [CO] (l'esitâ e il so risultât) esitazion, intardament, tardance, intart, altr.trad. cencenament
    • non mette indugi a rispondere, nol met intardaments o ancje intarts tal rispuindi
    (timp intant che si esite) intardament, tardance, esitazion, altr.trad. cencenament
    • dopo un lungo indugio, finalmente è uscito di casa, daspò di un intardament lunc o ancje di une esitazion lungje, finalmentri al è jessût di cjase