Dizionari Talian Furlan

incubo s.m.

  1. 1
    s.m. [AU] (sium che al da brutis sensazions, spec. di opression o scjafoiament) brut sium
    • la notte scorsa ho fatto un incubo, la gnot passade o ai fat un brut sium
    [TS] mitol. (tes crodincis popolârs di Rome antighe, personificazion de opression vie pal sium, figure demoniache che e tormente cui che al duar) vencul, cjalcjut
    2a
    s.m. [AU] fig. (preocupazion o situazion che e da angosse) pinsîr, torment, altr.trad. lambic, vencul
    • era tormentato dall'incubo della sconfitta, al jere tormentât dal pinsîr de sconfite
    2b
    s.m. [AU] (persone o robe che e da angosse) torment, altr.trad. osti, vencul
    • quel professore è un incubo, chel professôr al è un torment o ancje un osti
    • la matematica è il suo incubo, la matematiche e je il so torment