Dizionari Talian Furlan

incenso 1 s.m.

  1. 1
    s.m. [CO] (sostance vegjetâl che si bruse par fâ bon odôr) incens
    • i Re Magi portavano oro, incenso e mirra, i Trê Rês a puartavin aur, incens e mire
    2
    s.m. [CO] (il fum e l'odôr di chê sostance) incens
    • la chiesa era piena di incenso, la glesie e jere plene di incens
    3
    s.m. [CO] fig. (compliment, laude, adulazion) incens
    • coprire di incenso, cuvierzi di incens