Dizionari Talian Furlan

imbruttire v.intr., v.tr.

  1. 1
    v.tr. [CO] (fâ deventâ brut o plui brut) imbrutî, altr.trad. peiorâ
    • il trucco pesante la imbruttisce, il truc pesant le imbrutìs
    (jessi reson di disarmonie, di bruture) ruvinâ, vuastâ, altr.trad. imbrutî, sassinâ
    • quel palazzo imbruttisce il paesaggio, chel palaç al imbrutìs il paisaç
    2
    v.intr. [CO] (vt. imbruttirsi)