Dizionari Talian Furlan

imbarcare 1 v.tr.

  1. 1
    v.tr. [AU] (fâ montâ su di une nâf o su di un avion) imbarcjâ
    • imbarcare i passeggeri, imbarcjâ i passizîrs
    • imbarcare i bagagli, imbarcjâ i bagais
    2
    v.tr. [AU] fig. (cjapâ dentri intune situazion grivie o riscjose) imbarcjâ, altr.trad. cjapâ dentri, tirâ dentri
    • vi hanno imbarcati in un affare azzardato, us àn imbarcjâts tun afâr azardôs
    3
    v.tr. [CO] zerg. (tal lengaç dai zovins, concuistâ cdn. par une gnot o par pôc timp) tirâ sù, imbarcjâ, altr.trad. imberlî, imbertonâ, incantesemâ, inmagâ, inzingarâ
    • aveva imbarcato un bel ragazzo, e veve tirât sù un o ancje imbarcjât un biel frutat