Dizionari Talian Furlan

gufare v.intr., v.tr.

  1. 1
    v.intr. [BU] (dal çus, fâ il so viers) duduâ
    (fâ il viers dal çus) duduâ
    2
    v.intr. [BU] zerg. (fâ discors di chei che a puartin mâl, puartâ sfortune) clamâle
    • smettetela di gufare o davvero le cose andranno male!, finîtle di clamâle o pardabon lis robis a laran mâl!
    3
    v.intr. [BU] (vt. sbuffare)
    4
    v.tr. [OB] (vt. beffare, vt. beffeggiare)