Dizionari Talian Furlan

guaritore adi., s.m.

  1. 1
    adi., s.m. [CO] (che, cui che al vuarìs) vuaridôr, altr.trad. curadôr, medeadôr
    2
    s.m. [CO] (cui che al dîs di podê vuarî i malâts cun metodis empirics e no ricognossûts in maniere sientifiche) vuaridôr
    • era una figura tra il guaritore e lo stregone, al jere une figure tra il vuaridôr e il strion