Dizionari Talian Furlan

grugnire v.intr., v.tr. e intr.

  1. 1
    v.intr. [CO] (fâ il viers tipic dal purcit) rugnâ, vuicâ, rugnî
    2
    v.tr. e intr. [CO] fig. (butâ fûr suns bruts o peraulis che no si capissin) rugnâ, rugnî, altr.trad. barbotâ, sapaiâ
    • grugnire una rispostaccia, rugnâ une rispuestate