Dizionari Talian Furlan

fumare s.m., v.intr., v.tr.

  1. 1
    v.intr. [FO] (butâ fum) fumâ
    • la cenere fuma ancora, la cinise e fume ancjemò
    • si vedeva fumare i camini sui tetti della città, si viodeve a fumâ i camins sui cuvierts de citât
    (butâ vapôr) fumâ
    • la pentola d'acqua bollente fuma sul gas, la cite di aghe bulinte e fume sul gas
    2
    v.intr. [FO] fig. (fâsi viodi incuiet, gnervôs, rabiât) fumâ, altr.trad. tovâ, tufâ, vê lis fumanis, vê lis scalmanis
    • fumare di rabbia, fumâ di rabie
    coloc. (jessi rabiôs) vê lis fumanis, altr.trad. tovâ, tufâ, vê lis fumanis, vê lis scalmanis
    • ogni tanto gli fuma, ogni tant al à lis fumanis
    3
    v.intr. [TS] stor. (vê un fogolâr, ven a stâi, vê une residence, cjapade in considerazion par une finalitât fiscâl) vê fûc
  2. 1
    v.tr. [FO] (tirâ sù e butâ fûr il fum di tabac o di altris sostancis) fumâ
    • fumare sigarette, fumâ spagnolets o ancje pipâ spagnolets
    • fumare la pipa, fumâ la pipe o ancje dome pipâ
    (ancje ass.) fumâ
    • fuma poco, al fume pôc
    • fumare come un turco, fumâ tant che une nape
    • vietato fumare, no fumâ
    zerg. (tal zûc dal poker, espression che un zuiadôr al dopre par declarâsi servît)
    • fumo, servît
  3. 1
    s.m. [FO] (dome sing., lûs dal fumâ) fumâ, fum
    • il fumare è un brutto vizio, il fumâ al è un brut vizi