Dizionari Talian Furlan

fulminatore adi., s.m.

  1. 1
    adi., s.m. [CO] (che, cui che al trai fulmins) fulminadôr, altr.trad. fulminant
    • Zeus fulminatore, Zeus fulminadôr
    fig. (che, cui che al menace o che al distrûç) fulminadôr, altr.trad. fulminant
    • aveva uno sguardo fulminatore, al veve un cjalâ fulminadôr
    • una furia fulminatrice, un furôr fulminadôr