Dizionari Talian Furlan

fruscio s.m.

  1. 1
    s.m. [AD] (rumôr tipic fat di robis che a sbrissin vie o si tocjin vie in forme lizere) cisôr, sfruiâ, sfruiament, sfruiade, altr.trad. freâ, fruiâ, scrosopament, sfreâ, sfreament
    • il fruscio del velluto, il sfruiâ o ancje la sfruiade dal vilût
    • il microfono faceva un fruscio, il microfon al faseve un cisôr
    • il fruscio del vento, il sfruiâ o ancje la cjarece dal aiar
    • i fogli facevano un fruscio, i sfueis a sfruiavin o ancje a fasevin un sfruiament