Dizionari Talian Furlan

forca s.f.

  1. 1
    s.f. [AU] (imprest de agriculture doprât par cjapâ sù fen, paie e v.i., fat di un mani lunc di len cun insom doi o plui dincj arcâts, pal solit di fier) forcjàs, forcje, altr.trad. forchet
    • la forca per il letame, il forcjàs pal ledan
    • raccoglieva la paglia cun la forca, al tirave dongje la paie cu la forcje
    2a
    s.f. [AU] (patibul par picjâ) forcje, patibul
    • morire sulla forca, murî sul patibul
    2b
    s.f. [AU] (la stesse pene) forcje, patibul
    • evitare la forca, sghindâ la forcje
    • condannare alla forca, condanâ al patibul
    3
    s.f. [TS] stor. (intai sec. XV e XVII, stangje lungje cun dincj doprade tant che arme) forcje
    4
    s.f. [TS] zool. (vt. furca)