Selezione dizionari:

Dizionari Talian Furlan

fiutare v.tr.

  1. 1
    v.tr. [AU] (spec. di bestiis, esplorâ, scrutinâ cul odorât) nasâ, usmâ, altr.trad. musicjâ, nulî, odorâ
    • fiutare il terreno, nasâ il teren
    • il cane ha fiutato la traccia fino qui, il cjan al à usmât il segnâl fin culì
    (ass., nasâ, spec. cun indurance) nasâ, nulî, usmâ, altr.trad. musicjâ, nasicjâ, odorâ
    • i cani fiutavano qua e là, i cjans a nulivin ca e là
    (percepî e cognossi cul odorât) nasâ, nulî, usmâ, altr.trad. musicjâ, odorâ
    • ha fiutato profumo di torta, al à nasât bonodôr di torte
    2
    v.tr. [AU] (tirâ sù cul nâs) nasâ, altr.trad. tabacâ, tirâ sù
    • fiutare la cocaina, nasâ la cocaine
    (dal tabac) tabacâ, altr.trad. tabacâ, tirâ sù
    • fiutare tabacco, tabacâ
    • fiuta tabacco da quando era giovane, al tabache di cuant che al jere zovin
    3
    v.tr. [AU] fig. (intuî, capî) nasâ, altr.trad. capî, induvinâ, intuî, lampâ, nulî, olmâ, presintî, usmâ
    • fiutare un buon affare, nasâ un bon afâr
    • ha fiutato l'imbroglio e se ne è andato, al à nasât l'imbroi e al è lât vie