Dizionari Talian Furlan

fallire v.intr., v.tr.

  1. 1
    v.intr. [AU] (di cdn., no rivâ a fâ alc) falî, falâ, altr.trad. abortî, colâ, fâ crofe, fâ scufe, lâ a clâr, lâ a fonts, lâ a mont, lâ a sbrui, lâ in sbrui, lâ strucj, lâ sù pal stec
    • fallire in una competizione, falî intune competizion
    2
    v.intr. [AU] (vê un risultât negatîf) falî, abortî, altr.trad. colâ, fâ crofe, falâ, fâ scufe, lâ a clâr, lâ a fonts, lâ a mont, lâ a sbrui, lâ in sbrui, lâ strucj, lâ sù pal stec
    • una impresa destinata a fallire, une imprese destinade a falî
    • la trattativa è fallita, la negoziazion e à falît
    [TS] dir. (dâ faliment) falî
    3
    v.tr. [AU] (fâ fal) mancjâ, falâ
    • fallire il centro, falâ la buse
    • fallire il bersaglio, mancjâ la smicje
    [TS] sport falâ, mancjâ
    • aveva fallito la porta, al veve falât la puarte