Dizionari Talian Furlan

esaurito adi., p.pass., s.m.

  1. 1
    p.pass. [CO] (vt. esaurire, vt. esaurirsi)
    2a
    adi. [CO] (disvuedât, finît dal dut) esaurît, finît, suiât, altr.trad. consumât
    • una fonte esaurita, une fontane esauride o ancje suiade
    2b
    adi. [CO] fig. (doprât fin insom) esaurît, finît, suiât, fruiât, altr.trad. brusât, lât, mangjât
    • un patrimonio esaurito, un patrimoni fruiât
    (di marcjanzie, vendude dute) esaurît, finît, altr.trad. brusât, lât, suiât
    • un libro esaurito, un libri finît
    (di batarie, acumuladôr e v.i., che no i vanze plui energjie) esaurît, finît, altr.trad. suiât
    • un contenitore per pile esaurite, un contignidôr par pilis esauridis
    3
    adi. [CO] (di locâl, che nol à plui puest libar) esaurît, plen
    • lo stadio è tutto esaurito, il stadi al è dut plen
    4a
    s.m. [CO] (che al à pierdût fuarce, eficacitât) strac, studât, finît, esaurît, scunît
    • uno stile artistico ormai esaurito, un stîl artistic aromai finît
    4b
    s.m. [CO] (une vore strac) scunît, sfinît, finît, esaurît, scanât, altr.trad. acanât, canât, cuet, discunît, disfat, disgnervât, dismedolât, madûr, nichilît
    5
    adi., s.m. [CO] (che, cui che al à un esauriment gnervôs) esaurît