Selezione dizionari:

Dizionari Talian Furlan

esaurire v.tr.

  1. 1a
    v.tr. [AU] (disvuedâ dal dut) esaurî, altr.trad. disvuedâ, suiâ, supâ
    • esaurire una cisterna, esaurî une cistierne
    1b
    v.tr. [AU] (finî dal dut) esaurî, finî
    • ha esaurito le forze, al à finidis lis fuarcis
    (vendi dal dut) esaurî, altr.trad. finî
    • quel libro è esaurito, chel libri al è esaurît
    2
    v.tr. [AU] (puartâ fin insom) finî, altr.trad. completâ, cumplî, puartâ insom
    • esaurire un procedimento, finî un procediment
    (frontâ ogni detai) esaurî, altr.trad. completâ, finî, puartâ insom
    • il professore ha esaurito quell'argomento, il professôr al à esaurît chel argoment
    3
    v.tr. [AU] (fruiâ, indebilî, ancje ass.) esaurî, altr.trad. abati, acanâ, cuacjâ, discunî, disgnervâ, dismedolâ, distemperâ, flapî, fruçâ, masarâ, scanâ, scuaî, sfinî, stracâ
    • il lavoro lo esaurisce, il lavôr lu esaurìs
    4
    v.tr. [TS] chim. (gjavâ fûr un o plui components di une sostance) esaurî