Dizionari Talian Furlan

erbivoro adi., s.m.

  1. 1
    adi., s.m. [CO] (di animâl, che al mangje vegjetâi) erbivar
    • i cavalli sono erbivori, i cjavai a son erbivars
    (animâl che al mangje vegjetâi) erbivar
    • gli erbivori della savana, i erbivars de savane
    scherç. (vegjetarian, o ancje persone che e mangje tancj vegjetâi) erbivar
    • è proprio un erbivoro, mangia terrine intere di insalata, al è propit erbivar, al mangje terinis interiis di salate