Dizionari Talian Furlan

dubitare v.intr., v.tr.

  1. 1a
    v.intr. [AU] (vê dubis su ce fâ) dubitâ, altr.trad. cencenâ
    • dubitava se andare o restare, al dubitave se lâ o restâ
    1b
    v.intr. [AU] (vê dubis su alc o su cdn.) dubitâ, altr.trad. suspietâ
    • dubitava della sua lealtà, al dubitave de sô lealtât
    2
    v.tr. [AU] (no crodi) dubitâ
    • dubitano che sia possibile, a dubitin che al sedi pussibil
    (tant che v.intr., tes rispuestis o tai coments)
    • "Dicono che domani il lavoro sarà pronto" "Ne dubito", "A disin che il lavôr al sarà fat par doman" "No pensi"
    3
    v.intr. [AU] (vê pôre) vê pôre
    • non dubitare, no succederà niente di male, no stâ a vê pôre, nol sucedarà nuie di mâl