Dizionari Talian Furlan

dritta s.f.

  1. 1
    s.f. [CO] (vt. dritto1)
    2
    s.f. [BU] (man diestre) drete, diestre, altr.trad. man drete
    • ero mancino ma lo forzarono a scrivere con la dritta, al jere çampin ma lu àn sfuarçât a scrivi cu la diestre
    (part di diestre) drete, diestre, altr.trad. man drete
    • dopo il semaforo, rimani sul lato a dritta della strada, dopo il semafar, reste a man drete de strade
    3
    s.f. [TS] mar. (la bande diestre di une nâf, cjalant viers la prore) drete, altr.trad. tribort
    4
    s.f. [CO] (informazion, sugjeriment bon par fâ ben alc) drete, altr.trad. consei, indicazion, informazion, sugjeriment
    • gli ha dato una dritta per trovare il lavoro giusto, i à dât une drete par cjatâ il lavôr just
    (tal zerc de malevite, spiade) drete, altr.trad. cjantade, scuacarade, soflade, spiade, spionade
    • grazie alla dritta del pentito, gli inquirenti sono arrivati all'assassino, in gracie de drete dal pintût, i incuirents a son rivâts al sassin
    5
    s.f. [TS] tipogr. (la part dal sfuei di stampe che e va in machine par prime) drete
    (complès des formis tipografichis che a coventin par stampâle) drete
    6
    s.f. [TS] zûcs (un dai colps direts fondamentâi dal biliart) drete
    7
    s.f. [TS] sport (vt. stoccata)