Dizionari Talian Furlan

disabituare v.tr.

  1. 1
    v.tr. [CO] (fâ pierdi un ûs, un costum, une abitudin) disusâ, altr.trad. disabituâ, diseducâ
    • la vita sedentaria lo ha disabituato allo sport, la vite postadice lu à disusât al sport
    • disabituare dal fumo, disusâ dal fum