Dizionari Talian Furlan

digiunare v.intr.

  1. 1
    v.intr. [AD] (no mangjâ o mangjâ pôc par un ciert timp) zunâ, dizunâ
    • digiunavano per penitenza, a zunavin par pinitince
    (spec. scherç., mangjâ di mancul di ce che si volarès) zunâ, dizunâ, altr.trad. mangjâle magre, mangjâ sustui
    • quando ceniamo da loro finiamo sempre per digiunare, cuant che o lin a cene li di lôr o finìn simpri par zunâ