Dizionari Talian Furlan

decimare 1 v.tr.

  1. 1
    v.tr. [TS] stor. (punî cu la decimazion, copant une persone ogni dîs) decimâ
    2
    v.tr. [CO] (ridusi une vore di numar, causant la muart) decimâ, altr.trad. disvinidrî, sterminâ
    • l'epidemia ha decimato la popolazione, la epidemie e à decimât la popolazion
    fig. (ridusi une vore di numar) decimâ, altr.trad. diminuî
    • gli studenti sono stati decimati all'esame scritto, i students a son stâts decimâts tal esam scrit