Dizionari Talian Furlan

dardeggiare v.tr. e intr.

  1. 1
    v.tr. e intr. [BU] (tirâ frecis, colpî cu lis frecis)
    • gli arcieri dardeggiavano la cavalleria nemica, i arcîrs a tiravin frecis su la cavalarie nemie
    2
    v.tr. e intr. [CO] fig. (fulminâ cui voi, fissâ une vore) sfulminâ
    • lo ha dardeggiato con lo sguardo, lu à sfulminât cui voi
    (riferît al soreli) scjaldâ, brusâ, scotâ
    • oggi il sole dardeggia, vuê il soreli al bruse