Dizionari Talian Furlan

consuetudine s.f.

  1. 1a
    s.f. [CO] (maniere di fâ solite) costum, consuetudin, altr.trad. abit, abitudin, bitince, convenzion, norme, regule, ûs, usance
    • ha la consuetudine di fare la doccia ogni sera, al à il costum di fâ la doce ogni sere
    1b
    s.f. [CO] (tradizion) costum, consuetudin, altr.trad. rituâl, ûs, usance
    • a Pasquetta è consuetudine fare l'uscita fuori porta, par lunis di Pasche al è il costum di lâ a fâ cori i ûfs